The Deep Blue Sleep

හා පුරා කියා 2009 වසර ලැබූ දිනයේම අපට ඒ අවස්ථාව උදා වූයේ සාමාන්‍යයෙන් ජනවාරි පළමුවැනි දින අප ආයතන සමූහයටම නිවාඩු දිනයක් වන බැවිනි. දයාරත්න රටගෙදර ශූරීන්ගේ නවතම සැලෝලයිට් රූප පෙළහර “නිල් දිය යහන” හෙවත් “The Deep Blue Sleep” නැරඹීමට බදුල්ල නගරයේ Rex නම්වූ සිනමා පෙන්වන ටකරන් මඩුවට ඇතුලුවුයේ ඒ අනුවය.

ආරම්භයේදී තරමක් ම්‍ධ්‍යස්ථ ලෙස වින්දනාත්මක වුවත් කෙමෙන් කෙමන් මධ්‍යය භාගය එලැඹෙන විට එය වචනයේ පරිසමාප්තාර්ථයෙන්ම The Deep Blue Sleep සාක්ෂි සහිතව සාධනය කරන්නක් විය. ඒ Blue කෙසේ වෙතත්, අප සමඟ ගිය සාමාජිකයන් සතර දෙනෙකුගෙන් දෙදෙනේකුම Deep Sleep හෙවත් තද නින්දේ පසුවන්නටත් අනෙකා අඩ නින්දේ පසුවන්නටත් වූ බැවිනි. සැලෝලයිට් පටයෙන් ප්‍රක්ෂේපිත නේක වර්ණ කදම්භ ක්ෂීර වර්ණ තිරයේ වැදී පරාවර්තනය වූ ආලෝක කිරණ අක්ෂි කණිනිකාවට ඇතුළු වීම කඩින් කඩ හෝ නැවතියාම ආයාසයෙන් හෝ වලක්වාගෙන සිටියේ මා පමණි. ඒ ස්වභාවයෙන්ම මා හ‍ට මහා ඝෝෂාවක් ඇති තැන නින්ද නොයන නිසාවෙනි.

කියන්නට තරම් මහ ලොකු වැරැද්දක් නැතත් කතාවේ ගලායාමේ වේගය වැඩි යැයි හෝ ඉවරවූවා ඉක්මන් වැ‍ඩි යැයි මට සිතුනි. ඒ එය ඒතරම්ම ආත්මීය සුවයක් අත්කර දුන් නිසා නොවේ. කතාවේ සෑම වචනයක්ම තිර රචනය තුල චිත්‍රණය කිරීමට උත්සහ කිරීම එයට හේතුව ලෙස මම දකිමි. ඒ සමඟම කෙදිනකහෝ මා නරඹා ඇති ඉංග්‍රීසි වෘත්තාන්ත චිත්‍රපටයකවත් කතා කොපියක් දැයි මට සිතුනු වාර අනන්තය. එහෙත් මට හරියටම නිච්චියක් නැත. සමහරවිට කලකට පෙර කන වැකුණු කතාවක් විය හැකිය.

කෙසේ වෙතත් වාණිජමය අරමුණින් සෑදෙන සමහරක් ජොකා බයිලාවන්ට සාපේක්ෂව වින්දනීය රසයක් ගැබ් වුනු පැය දෙකක් තිරයේ මවන්නට ද‍යාරත්න රටගෙදරයන් ගෙන ඇත්තේ කිසිසේත්ම අසාර්ථක උත්සහයක් නොවන බව නම් නොවලහා වහ වහා පැවසිය යුතු මනාය. එසේ නැතුව කෝකටත් ගරහන, ලක්ෂණ තුළ අවලක්ෂණ දකින, රස තුළ නීරස දකින, වර්ණ තුළ කළු සුදු දකින, වාක්‍යයන් තුළින් ජනප්‍රියත්වය සොයන, තීරු ලිපියකට සිරවුණු බෝල්පොයින්ට් පැනක් අතගත් සාම්ප්‍රදායික මට්මමේ විචාරකයකු වීම මාගේ අභිප්‍රාය නොවේ.

මේ මාගේ පෞද්ගලික මතය වන අතර ඔබ සතු ලුණු ඇඹුල්ද මෙයට එකතු කර මෙය තවත් රසවත් කරන ලෙසට ආරාධනා කරමි.