අස්සයා සමග වාසේ, ඇංජිම සීසන් කිරීම සහ අතුරුදහන් වීම

ආයිබොවන් කිව්වා කස්ටියට. කොහොමද සැප? සනීප?

බොහෝම අමාරුවෙන් වෙලාවක් හොයාගත්තා (අ)වැදගත් දෙයක් හරි ලියන්න ඕන කියලා. දුකා දුමියා එහෙම මේ පැත්තේ ඇවිත් කොල්ලගේ දුක සැප බැළුවා. පොරවල්ලා හිතං හිටියේ මං කලින් පෝස්ට් එකෙන් පස්සේ අම්බානක කාලා හොස්පිටතාලේ කියලා :)

අද කතා තුනක් කියන්න තියෙනවා. ඇංජිම සීසන් කිරීම, අස්සයා සමග වාසේ සහ අතුරුදහන්වීම තමයි කතා තුන.



පළවෙනි කතාව හෙවත් ඇංජිම සීසන් කිරීම

බයික් එකකට උණු උණුවේ මෝලක් (අංජිමක්) තියපුවම හෝ පාර්ට්ස් රීප්ලේස් කරාම කරන්න ඕන ප්‍රධානම දෙයක් තමයි මෝල එහෙම නැත්නම් ඇංජිම සීසන් කිරීම.

 පට්ට මින්ටෙක්. සුපිරි RFVC එන්ජින් එකක්.

උණු උණුවේ මින්‍ට් එන්ජිම හයි කරාම පිස්ටන් එක උඩ පහල යන එක සිද්ද වෙන්නේ සාමාන්‍යවිදිහට වඩා ටිකක් වෙනස් විදිහකට. ඒකියන්නේ ඔය යකඩ ගොඩ අස්සේ පිස්ටන් එක උඩ පහල යන්නේ ටිකක් තදින් ඇතිල්ලි ඇතිල්ලී. එතකොට එන්ජිමේ රත්වීම සාප්ක්ෂව ටිකක් වැඩියි. එතකොට පිස්ටන් එක ප්‍රසාරණය වෙලා හිරවෙන්න බලනවා.

 පිස්ටන් එක ඇතුලු ක්සටිය

ඒ නිසා බයික් එකේ යනකොට ටිකක් යනවා, නවත්තනවා, ටිකක් යනවා නවත්තතනවා ආකාරයට තමයි යන්න ඕන. එන්ජිම කඩින් කඩ නිවෙන්න දෙන්න ඕන. හිරවෙන්න දෙන්න හොඳම නෑ. වැරදිලා හරි හිරවුනොත් ඒකට කියන්නේ එන්ජිම සීස් වුනා :( කියලා. එතකොට සිද්ද වෙන්නේ ඔළුවේ අතගහගන්න සහ තව රුපියල් හතලිස් දාහක් වත් හොයගන්න, ඉතුරු වැඩටිකට. හැබැයි පළවෙනි කිලෝමීටර් දාහා එක්දාස් පන්සීය වගේ ලස්සනට පරිස්සමට දුවා ගත්තෝත් එන්ජිම ගොඩ. ඊට පස්සේ එනජිම පොඩ්ඩක් ගලවලා ඇතුලේ ගැජමැටික්ස් ටික ගානට අජස්ට් කාරානම්, ආයේ කිසිම කරදරයක් නැතුව කාලාන්තරයක් දුවන්න පුළුවන්.

ඔය ඉන්දියන් බයික් ලංකාවට එන්නේ නිශ්පාදකයා විසින්ම සීසන් කරාට පස්සෙයි. නැත්තං ගත්ත ගමං පදින්න බෑ. හැබැයි සමහරක් ජපන් බයික් එහෙම නෑ. අළුත් කියන්නේ පට්ට අළුත්. අනිවා සීසන් කරන්න ඕන. ඒකියන්නේ පලවෙනි කිලෝමීටර් දාහාවත් පන්නනකං කොහේ හරි යන්න ඕන නවත්ත නවත්ත. මේක ට්‍රිප් යන්න මරු කාලයක්. ටික දුරක් ආතල් එකේ හෙමීට ගිහින් නවත්තනවා. ඇංජිම කූල් වෙනකං ලඟ කඩේ කින් ප්ලේන්ටියක් ගහනවා. විනාඩි දහයක‍ට විතර පස්සේ නැවත ගමන. ඔෆිස් යන්න, වෙන වැඩ එහෙම නැත්තං මේ ක පට්ට ආතල් වැඩක්.

මට ඔය කතාව කියන්න හිතුනේ මේ දවස් වල මමත් ඔය වගේ වැඩක් කරන නිසා. ඒක අයිති ඉතුරු කතාවට.

දෙවෙනි කතාව හෙවත් අස්සයා සමග වාසේ.

දැන් මං පෙන්නන්න යන්නේ මගේ අළුත් සගයා. හොන්ඩා එක්ස් එල් ආර් බාජා 250CC අස්සයා ගැන. වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම අස්සයෙක්. හැබැයි උසයි. මගේ පපුව ගානටම උසයි. ඩබල් හෙඩ් ලයිට්. නෝ බැටරි ඒ කියන්නේ මැගින්ටෝ කරන්ට් එක. ලෙඩ නෑ. මේන්ටේනනස් ලේසියි. දුක් දෙන්නේ නෑ. යන්න තමයි තියෙන්නේ. ගියාට පස්සේ තමයි බයික් එක අපෙන් අහන්නේ අපි කොහෝහරි ආවද කියලා. ඒතරං පට්ට ටුවරිං බයික් එකක් බාජා එක කියන්නේ. සුද්දෝ සෑහෙන්න ආසාවෙන් තියන් ඉන්න බයික් එකක් තමයි හොන්ඩා බාජා එක. සමහරක් පිටරැටියෝ හිතන් ඉන්න විදිහටම මෙහෙම කතාවක් තියෙනවා. පිරිමියෙක් නං ඩ්‍රයිව් කරන්න ටොයෝටා හයිලක්ස් එකකුයි, රයිඩි කරන්න හොන්ඩා එක්ස් එල් ආර හෝ එක්ස් ආර් එකකුයි, හුරතල් කරන්න ජර්මන් ෂෙපර්ඩ් බලු නාම්බෙකුයි ඉන්න ඕනලු. ඒවා අපේ රටට ගැලපෙන්නේ නැති වුනාට කතාවේනං රසයක් තියෙනවා. මේ ඉන්නේ මගේ අස්සයා.

අස්සයාගේ ඉස්සරහා පැත්ත

අස්සයාගේ වම් පැත්ත

අස්සයාගේ පස්ස පැත්ත ;-)

අස්සයාගේ දිලිසෙන ඇස් දෙක.

මෙයත් මින්ටෙක්. ඊයේ පෙරේදා තමයි මං ලඟට ආවේ. තාම කිලෝමීටඒ 453. ඒකියන්නේ සීසන් එකේ තියෙන්නේ. විශෙෂත්වයක් තමයි මේකේ තියෙන RFVC එන්ජිම.

ඒකියනේ Radial Four Valve Combusion Chamber. තවත් විදිහකින් කියනවනම් කෙලින් නෙමෙයි රවුමට ඇලේට තියෙන වෑල්ව් හතරකින් මේක සමන්විතයි. මෙන්න මේ විදිහට.

ඉතිං කියන්න තියෙන්නේ මේ ක දුවන්නම හදපු එන්ජිමක්. විශේෂයෙන් ඕෆ් රෝඩ්. එන්ජින් රෙප්‍යාරිං එහෙම සෑහෙන්න අඩුයි. ලෙඩ නෑ. වෙලාවට එන්ජින් ඔයිල් මාරු කරානං බබාවගේ කාලාන්තරයක් දුවනවා.

අනික මේ බාජා බයික් වල තියෙන විශේෂම ලක්ෂනේ තමයි අයිතිකාරයාට සෑහෙන්න හිතවත් වීම. හොඳටම සෙට් වුනොත් මූ කතාත් කරනවා අපිත් එක්ක. අනික් එක බැටරි නැති මැගින්ටෝ කරන්ට් පවර්ඩ් කික් මොඩ්ල් එක නිසා, අයිති කාරයට විතරයි බොහෝවෙලාවට කික් කරන්නත් පුළුවන් වෙන්නේ. මොකද එයා තමයි කම්ප්‍රෙෂර් ලෙවල් එක දන්නේ. එතෙන්දිම තේරෙනවා මූ අයිතිකාරයාව අඳුරනවා කියලා.

මේ දවස් වල මගේ වැඩේ ඉතිං අස්සයාව සීසන් කරන එක තමයි. එක එක තැන් වල යනවා. කොලඹ ඉඳන් රෑ 10ට පිටත් වෙලා උදේ 5 වෙනකං හෙමීමීමීමීට බදුල්ලට ආවා. එන්ජිම කූල් කර කර. දැන් අහල පහල ලස්සන තැන් වලට අස්සයා පිටේ යනවා. ඉතින් මේ වගේ වෙලාවට බ්ලොගීට සහ මයේ එක් කුස උපන් නංගීට හරි හරියට කරදර විඳින්න සිදුවෙනවා. ඇයි ඉතින් තනියෙන් සීසන් කරන්න යන්න කම්මැලි කමට ඒ දෙන්නාගෙන් කවුරු හරි ඇදන් යන්න එපැයි. හැබැයි බ්ලොගී නං අස්සයා පිටේ යන්න බයයි උස වැඩි නිසා. හැබැයි මගේ නංගි පොඩ්ඩ නං අවුලක් නැතුව පහුගිය දවසක කිලෝ මීටර් 80ක විතර ට්‍රිප් එකක් ‍අස්සයා පිටේ ගියා.

අපි රාවණා ඇල්ලේ ගියා. පොඩියට ෆන් එකක් අරගෙන ආවා. බ්ලොගීට නිවාඩු නැති නිසා එයාට එන්න වුනේ නෑ.
මේ ඉන්නේ අයියයි, නංගියි.

රාවණාඇල්ල බලන්න ආපු සුදු අයියා කෙනෙකුයි
ආපු අයගේ දුක සැප බලන්න ආපු, රාවණා ඇල්ල රක්ෂිතයේ අයිතිකාර රිලා මොටෙකුයිත්  පසුබිමේ.

රාවනා ඇල්ල සහ රාවණා ගුහාව අපේ දෙසක් රියේ චාරිකා ලිස්ට් එකේ ඉදිරියේදී තියෙනවා. ඒ ට්‍රිප් එකේදී වැඩි දුර විස්තර කියන්නම්.

තුන්වැනිකතාව හෙවත් අතුරුදහන්වීම

මේ ක සැබෑම අතුරුදහන් වීමක් වගේ. ෆෝන් එකට සිග්නල් තිබ්බ‍ට කොම්පීටරේට ඉන්ටර්නෙට් නෑ. 3G ඒ පළාතෙවත් නෑ. කිසිම 3G නෙට්වර්ක් එකක් නෑ.  මහා කැලයක් මැදදේ ටික කාලයක් මට ඉන්න වෙනවා. මේක හැබැයි ඔෆීෂියල් අතුරුදහන් වීමක්. අලි, මොණරු, ගෝන්නු, දිවියෝ, හාවෝ, වල් ඌරෝ, නයි ,පොළොංගු, කුරුල්ලෝ වගේ කොටින්ම කියනවනං ස්වභාවධර්මය මැද්දේ තමයි ඉන්න තියෙන්නේ. ආරක්ෂාව අතිං උපරිමයි. (පොඩි ක්ලූ එකක්. පුළුවන් නං හිතා ගන්න) හැබැයි ස්වභාවධර්මය විඳින්න අවස්ථාවක් නැති වේවි. හැබැයි මම උත්සහ නොකර ඉන්නෙත් නෑ. ‍වෙලාවක් තියෙයිද කියන එක තමයි ප්‍රශ්ණේ. හේතුව මේක ඔෆීෂියල් වැඩක්. ඉන්ටර්නෙට් නම් සතියෙන් දෙනවා කිව්වා සංවාද කොම්පැණිය. එයාලගේ වයිමැක්ස් ලයින් එකක්. ඒත් හරියටම ෂූවර් නෑ. එහෙම වනොත් කස්ටියට ප්‍රථිචාර දක්වන්න වෙන්නේ වැඩේ ඉවර වෙලා ආවට පස්සේ. බ්ලොගී නං කැමති නෑ මං යනවට . ඒත් ඔෆීෂියල් වැඩක් නෙව, යන්නම වෙනවා. වැඩි විස්තර පස්සේ කියන්නං. එහෙනං ටටා කිව්වා හො‍ඳේ. හෙට උදේ 6ට මං අස්සයා පිටේ යනවා.

ටටා......